Жеті қарақшы

См. также в других словарях:

• жетіген — зат. астр. көне. Жетіқарақшы. Батпайтын жұлдыздар – ж е т і г е н, дәлірек айтсақ – жетіқарақшы (Қазыбек бек, Түп тұқияннан., 162). А.К. Гейнс өзінің еңбегінде «Большая медвидицаның» қазақшасы Ж е т і г е н деп көрсетіпті, оны ел Жетіқарақшы… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• қара — азық. Астық д.м. Соғыс зардабын елдің дендеп түсіне бастағаны да биыл жаз: қант шай, қ а р а а з ы қ т ы ң көзі кеміді (Ә.Сарай, Атырау, 310). Қара ала қаз. Қаздың қара ала түсті бір түрі. Көл бетін жапқан қ а р а а л а қ а з бен қасқалдақ,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• жетім-сетім — (Қарақ.) жетім жесір …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жетібас — бидай. Бидайдың бір түрі. Бізде бидайдың кемінде он шақты түрі өсуші еді: ор бидай, қара бидай, ақ бидай, ж е т і б а с б и д а й… (Қ. Жұмаділов, Таңғажайып., 67) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• әжет — (Қарақ.) қажет. Ә ж е т нәрсенің ауырлығы жоқ (Қарақ.). қ. әжәт …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жеті тоқсан — (Қарақ.) жылдың күз мерзімінің басы. Ж е т і т о қ с а н д а су мұздайды (Қарақ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жетім сағанақ — (Қарақ.) керегенің бір бөлігі …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жеті құрақ — (Өзб.) құрылымы жеті қатардан тұратын, ақ пен қара материалдарды пайдаланып жасаған құрақ түрі. Ж е т і қ ұ р а қ тырнақ қатар мен таңлай құрақтардан құрастырылады (Өзб.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жетім ұлтан — (Түрікм.: Ашх., Таш.; Қарақ.) ұлтаны тесілген аяқ киімге екінші рет қағылатын ұлтан, шолақ ұлтан. Ж е т і м ұ л т а н қақтырмасам Ашхабад тасы қояр емес (Түрікм., Ашх.). Атқа шабуда аяғыңа ж е т і м ұ л т а н етік киюші болма, сый табан етіп кию… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жетісу — 1 (Гур., Маңғ.; Қарақ.) жету. Біз аялдай береміз, тез артымыздан ж е т і с с і н (Гур., Маңғ.). Біз бүгін Таушыққа ж е т і с е алмаймыз, күн кешкіріп қалды (Гур., Маңғ.). Менің оған ж е т і с і п алуым керек (Қарақ.). Колхозшылар үстіміздегі… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қара құлақ болу — Төл өсіп жетіліп қалу …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі